นี่คือนวนิยายเชิงปรัชญาอันอันลุ่มลึกของ พาร์ ลอเกอร์คริสต์ราชบัณฑิตและนักเขียนโนเบลซาวสวีเดน'คนแคระ" เหมือนการสำรวจลงไปในอัตลักษณ์ส่วนบุคคลและสังคมในช่วงเวลาที่เจ้าผู้ครองนครรัฐอิตาลียุคเรอเนสซองส์มีความบาดหมาง และเข้าสู่การทำสงครามกันในที่สุดนวนิยายเรื่องนี้ใช้ 'คนแคระ' เป็นผู้เล่าเรื่องซึ่งได้บันทึกสิ่งที่มองเห็นตามความคิดของเขาโดยมี 'เขา'ซึ่งร่างกายพิกลพิการต่างจากผู้อื่นเป็นศูนย์กลางตัวคนแคระประกอบด้วยจิตใจแห่งความเกลียดชังเหมือนรวบรวมสิ่งชั่วร้ายมาอยู่ในตัวเขาจึงเกลียดทุกคนในราชสำนักยกเว้นเจ้าผู้ครองนคร เขารักสงคราม ความโหดร้ายและอยู่ในตำแหน่งซึ่งตายตัวขณะที่ตัวละครอื่นมีพัฒนาการขึ้นในทุกช่วงเหตุการณ์แต่คนแคระนั้นไม่เปลี่ยนแปลง
Powered by
MakeWebEasy.com