บทกวีพิลึกกึ่งสุขกึ่งเศร้า ในโลกใบใหญ่ที่กำลังทรยศเราทุกคนให้ยับเยินบอบช้ำ รักที่ไม่สมหวัง ฝันหวานอันปร่าขม คุณภาพชีวิตราคาแพง รัฐบาลเส็งเคร็ง ขมวดรวมเป็นความเจ็บปวดของวัยผู้ใหญ่ที่พรากเอาสีสันสดใสไปจากสนามเด็กเล่นชำรุดของวัยเยาว์ เหลือเพียงซากปรักหักพังของความสนุกและไร้เดียงสาที่ไม่มีใครยื้อเอาไว้ได้ทั้งหมดดำเนินยาวนานคล้ายนิทานที่ไม่มีวันจบบริบูรณ์ สะท้อนกลับไปมาระหว่างความวูบไหวในร่องรอยของน้ำตา กับความเยือกเย็นของคนที่ถูกฟาดมาแล้วฟาดกลับแบบไม่โกงนี่คือเรื่องราวของแม่มดที่เปราะบาง เจ็บปวด เต้นระบำ ร้องไห้ บุบสลาย ไม่ต่างจากเจ้าหญิงและเจ้าชาย