เรื่องราวของหญิงสาวอายุสิบเก้าผู้แตกร้าว ติดอยู่ในความหมองหม่นและหล่นหายระหว่างพายุฝนการกลับมาบางทีก็ไม่ได้แปลว่ายังรักแต่มันแปลว่าคุณไม่มีที่ไปฉันไม่ได้เรียกร้องให้ใครมาสนใจถ้าการมีอยู่ของฉันมันทำให้คุณรู้สึกแย่ขนาดนั้น ก็ได้โปรดมองข้ามความเจ็บปวดของฉันไปทีชีวิตก็เป็นอย่างนี้ความรู้สึก สิ่งของ ไม่ว่าอะไรร้อยทั้งร้อยเราเก็บมันไว้เพื่อลืม