ในช่วงเวลาที่ผ่านมา ผู้นำประเทศเกือบทั้งหมดมักนำด้วยคุณลักษณะแบบชาย
เช่น เด็ดขาด ดุดัน แข็งกระด้าง ก้าวร้าว มุ่งเอาชนะเพื่อบรรลุเป้า แม้แต่ผู้นำเพศ
หญิงเองหลายคน เมื่อก้าวเข้าสู่อำนาจ ก็สมาทานลักษณะการนำแบบชายเช่นนี้
ความเปราะบางและอ่อนโยน มักถูกมองว่าเป็นความอ่อนแอ ความเมตตาปรานี
กลายเป็นการไม่กล้าตัดสินใจ การคิดถึงอกเขาอกเรา กลายเป็นการขาดความเด็ด
เดี่ยว ฯลฯ
แต่ทุกวันนี้แม้เราต้องอยู่ท่ามกลางวิกฤตต่างๆ มากมาย แต่อย่างน้อยเรื่องน่ายินดี
ก็ได้เกิดขึ้น คือดูเหมือนว่าโลกตระหนักมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วว่าเราต้องหาสมดุลทาง
คุณค่ากันใหม่
การยอมรับในความเปราะไม่ใช่ความอ่อนแอ แต่ความก้าวร้ายต่างหากที่มีนัยยะของ
ความกลัว และการนำแบบเดิมที่เน้นแต่คุณค่าแบบแข็งอย่างเดียวนั้น นำไปสู่การ
เสียสมดุลทั้งทางสิ่งแวดล้อมและสังคม และไม่ใช่คำตอบอีกต่อไป
จาซินด้า อาเดิ้น คือหนึ่งในแบบอย่างสำหรับผู้นำทั่วโลก เธอกล้าหาญแต่ขณะเดียว
กันก็พร้อมยอมรับความเปราะบาง เธอได้แสดงให้เห็นด้วยการอยู่เคียงข้างชนกลุ่ม
น้อยที่ถูกกดขี่ เปิดรับความแตกต่างหลากหลาย