“คำสารภาพ”(A CONFESSION) เป็นงานเขียนที่เป็นทั้งอัตชีวประวัติด้านในและงานเขียนเชิงศาสนาของลีโอ ตอลสตอย เขาเขียนถึงภาวะจิตใจที่ท้อแท้ ถดถอย แทบสิ้นหวัง เขียนถึงความแปลกแยกของเขากับผู้คนรอบข้างและโลก เขียนถึงความน่าเบื่อหน่ายของสังคมชนชั้นสูงที่เต็มไปด้วยความฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม ความมัวเมาในลาภยศสรรเสริญ ซึ่งเป็นสังกัดของตัวเขา
เขาคิดฆ่าตัวตายอยู่บ่อยครั้ง แต่การศึกษาค้นคว้าปรัชญาและศาสนาต่างๆ ทำให้เขายังคงอยู่เพื่อค้นหาคำตอบต่อปริศนาที่ว่า ชีวิตมีความหมายอะไร สัจจะความจริงมีอยู่ในคำสอนทางศาสนาจริงหรือไม่
เรื่องที่เป็นหลักใน “คำสารภาพ” (A CONFESSION) ไม่ใช่เกร็ดชีวิตและการใช้ชีวิตอย่างสำมะเลเทเมา แม้เขาจะพูดถึงมันบ้างก็ตาม หัวใจของเรื่องนี้อยู่ที่ ‘ความคิด’ ของตอลสตอยค้นหา ‘ความหมายของชีวิต’ และมันไม่ใช่ความคิดที่สงบนิ่งหรือสวยสะอาดบริสุทธิ์ หากแต่เป็นความคิดที่มีการต่อสู้ มีการเคลื่อนไหวราวกับพายุใหญ่ที่ทำให้ความเชื่อทางศาสนาและศรัทธาที่เคยแข็งแกร่งมั่นคงถึงกับสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
ในช่วงหลังของชีวิต ตอลสตอยค้นพบสัจธรรมที่ทำให้เขาเอาชนะความท้อแท้และความสิ้นหวังในสังคมมนุษย์ นั่นคือความเชื่อมั่นในอัจฉริยภาพของ ‘มวลชน’ หรือคนธรรมดาสามัญ มวลมนุษยชาตินี้แหละที่ทำให้ความหมายของชีวิตเป็นจริงขึ้นมา