"มีคนเรียกฉันว่าปลิงละ" งานเขียนตีแผ่สภาพชีวิตจริงของผู้หญิงในสังคมเกาหลีใต้ ชีวิตที่ดำเนินท่ามกลางความกลัว อ่อนล้า สับสน ตื่นตระหนก ว้าวุ่น และท้อแท้ แปลกดีนะ ทั้งที่ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่ แต่อ่านแล้วฉันน้ำตาคลอเบ้า สารพัดสถิติกับข่าวที่ไม่อาจถอนสายตาได้นั้น แสดงรายงานอันเถรตรงและเศร้าสลด เกี่ยวกับตัวฉันเองและตัวตนของอีกหลายจียอง เราต่างเติบโตมาภายใต้ความรุนแรง และความไม่เท่าเทียมยิบย่อย ที่มองตาเปล่าไม่เห็นอย่างไรเสียแฮปปี้เอ็นดิ้งก็ไม่มาเยือน เราเพียงแต่โชคดี หรืออาจเพียงบังเอิญเป็นหนึ่งใน "เด็กหญิง" ผู้รอดที่มีโอกาสพูดถึงมันและฝากบันทึกไว้เช่นนี้ (ชเวจีอึน นักเขียนข่าวเว็บแมกกาซีน IZE)